باده کم کم

باده یی هست و پناهی و شبی شسته و پاک
جرعه ها نوشم و ته جرعه فشانم بر خاک
باده کم کم دهم شور و شراری که مپرس
بردم، افتان و خیزان به دیاری که مپرس
باده کم کم
گوید آهسته به گوشم سخنانی که مگوی
گوید آهسته به گوشم سخنانی
من کشم آه
من کشم آه
که دشنام بر آن …
دشنام بر آن
من کشم آه
من کشم آه
که دشنام بر آن …
دشنام بر آن
که چو باد از همه سو،از همه سو می دوم و گمراهم
که چو باد از همه سو می دوم و گمراهم
بوی آن گمشده گل را ز چه گلبن خواهم
همه سر چشمم و از دیدن او محرومم
همه تن دستمو از دامن او کوتاهم
باده کم کم
آه اگر ناله ی زارم نرساند به تو باد
آه اگر ناله ی
من کشم آه
من کشم آه
که دشنام بر آن …
دشنام بر آن
من کشم آه
من کشم آه
که دشنام بر آن …
دشنام بر آن
من کشم آه
من کشم آه
که دشنام بر آن …
دشنام بر آن
من کشم آه
من کشم آه
که دشنام بر آن …
دشنام بر آن